Veiligheid in Brussel: de tijd van doelbewust nietsdoen is voorbij

Naar aanleiding van de recente aanslagen in Parijs had in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement een debat plaats over de bestrijding van gewelddadige radicalisering en terrorisme. “Alle onafhankelijke specialisten stellen dat de zes politiezones van het Brussels Gewest één zone moeten worden om op een performantere manier de strijd tegen de criminaliteit te kunnen aangaan. Maar de burgemeesters van de negentien Brusselse gemeenten blijven dit tegenhouden. Het gaat hen daarbij niet om de nabijheid van de politie voor de burger maar voor henzelf en hun macht”, stelt Johan Van den Driessche, fractievoorzitter in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. “Inburgering in Brussel is een inefficiënt, Waals verhaal, waarbij Brussel weigerde het succesvolle Vlaamse inburgeringstraject als inspiratie te nemen”, vult Brussels parlementslid Liesbet Dhaene aan. “Met als resultaat dat nieuwkomers in Brussel vandaag nog altijd niet verplicht zijn een inburgeringstraject te volgen.”

De N-VA staat voor een inclusieve maatschappij, maar wie de waarden van de Verlichting niet onderschrijft zet zich buiten die maatschappij. Voor de N-VA zijn de cultuur van ontkenning, de censuur van het politiek correcte denken, het lakse veiligheids- en inburgeringsbeleid, de ondermaatse organisatie van de lokale politiediensten, evenals de immigratie en regularisaties zonder integratie van de vorige regeringen de voornaamste oorzaken van de neerwaartse spiraal die we nu meemaken.

Tien jaar geleden al stelde onder meer journalist Hind Fraihi na een undercover-verblijf in hartje Molenbeek dat die gemeente een kweekvijver was geworden voor moslimterreur. Maar haar woorden van waarschuwing werden weggelachen, ook door de toenmalige burgemeester. Die cultuur van ontkenning leidt ertoe dat het zelfs vandaag in het Brusselse parlement nog niet evident is om een debat te voeren over de onvoorwaardelijke aanvaarding van de Verlichtingswaarden.

Complex en inefficiënt

De Brusselse structuren zijn te complex en niet efficiënt. “Wanneer de minister-president stelt dat complexiteit in het DNA zit van Brussel, dan staat dat eigenlijk voor Doelbewust Niets Aanpakken”, vindt Johan Van den Driessche. De N-VA roept op om naar aanleiding van de recente gebeurtenissen dit DNA uit te schakelen en eindelijk werk te maken van een krachtdadig veiligheidsbeleid. De tijd van doelbewust nietsdoen, van laksheid en van enkel rechten zonder plichten moet voorbij zijn, ook in Brussel.

Het inburgeringsbeleid in Brussel is niet alleen een inefficiënt, maar vooral een Waals verhaal. Niet alleen kwam Brussel pas in actie nadat Wallonië in 2013 inburgering verplicht maakte, het nam ook het beperkte Waalse traject als voorbeeld. Ondertussen heeft Vlaanderen al meer dan tien jaar ervaring met een inburgeringstraject waarin de normen en waarden van onze samenleving centraal staan. “De Vlaamse ministers Gatz en Homans vragen Brussel officieel om gezamenlijk - dus met de Franse Gemeenschapscommissie én met Vlaanderen - de modaliteiten van het Brusselse inburgeringstraject uit te werken. Maar wil Brussel samenwerken met Vlaanderen?”, vraagt Liesbet Dhaene zich af. “Dat is koffiedik kijken …”